Müəllif iddia edir:

Səduq Əli ibn Əsbatdan rəvayət edir: “Rzaya (r.a) dedim: “Bəzən qarşıma bilmədiyim bir məsələ çıxır, yaşadığım şəhərdə həmin məsələnin hökmünü əldə edə biləcəyim bir tərəfdarınız da yoxdur. Mən nə etməliyəm?” Buyurdu: “Şəhərin fəqihinin yanına get, qoy sənin məsələnə dair hökm versin. Onun verdiyi hökmün əksini yerinə yetir. Belə ki, haqq məhz o olacaq” (“Uyunuəxbarir- Rza”, 1/275, Tehran çapı)”.

Müəllif iddia edir:

A. Əli ibn Səid Əbu Abdullahdan (r.a) nəql edir: “Fatimənin kitabı bizdədir, orada Allahın kitabından bir ayə belə yoxdur. Bu kitabı Peyğəmbərin (s) imlası ilə Əli (r.a) yazmışdır” (“Biharul-ənvar”, 26/41).

B. Muhəmməd ibn Müslim o ikisindən birindən (r.a) rəvayət edir: “...Fatimə özündən sonra bir kitab qoydu ki, Quran deyildir. Ancaq həmin kitab ona enən Allah kəlamıdır, Peyğəmbərin (s) imlası və Əlinin dəst-xəttilə yazılmışdır” (“Biharul-ənvar”, 26/42).

C. Əli ibn Əbu Həmzə Əbu Abdullahdan (r.a) rəvayət edir: “Fatimənin (s.ə) kitabı bizdədir. Allaha and olsun ki, orada Qurandan bir hərf (cümlə) belə yoxdur. Lakin Peyğəmbərin (s) imlası və Əlinin xəttilə yazılmışdır” (“Biharulənvar”, 26/48).

Müəllif iddia edir: “2 - “ən-Namus” kitabı:

İmamın əlamətləri ilə bağlı Rzadan (r.a) nəql olunan hədisdə deyir: “İmamda qiyamət gününədək doğulacaq şiələrinin adları yazılmış bir səhifə (kitab), eləcə də düşmənlərinin adları qeyd olunmuş digər səhifə (kitab) olmalıdır” (Bax: “Biharul-ənvar”, 25/117; 26-cı cilddə isə bu barədə başqa bir rəvayət qeyd olunur).

Mən sual verirəm: Qiyamət gününədək doğulacaq şiələrin adları hansı kitaba sığar?! Əgər bu gün İraqda yaşayan şiələrin adlarını bir kitaba yazsaq, ən azı yüzlərlə cildə ehtiyac duyular. Bəs buraya İran, Hindistan, Pakistan, Suriya, Livan, Körfəz dövlətləri və digər ölkələrdə yaşayan şiələrin adlarını əlavə etsək necə olacaq? Bəs şiəlik yarandığı gündən ta bu günədək yaşayıb dünyadan köçmüş şiələrin adlarını əlavə etsək necə?..

Və bu adları özündə toplayacaq belə bir kitabın varlığının mümkünsüzlüyü barədə müəllifi söylədiyi digər iradlar...

Müəllif iddia edir: “Halbuki doğru olan mütənin Xeybər savaşında qadağan edilməsidir.

Əmirəl-möminin (salavatullahi əleyh!) buyurur: “Xeybər savaşı günü Peyğəmbər (s) eşşək ətini və mütə nikahını haram elan etdi”. Bax: “ət-Təhizb”, 2/186; “əl-İstibsar”, 3/142; “Vəsailuş-şiə”, 14/441”.

1. Müəllif iddia edir: “Müvəqqəti nikaha təşviq etmək üçün bir çox rəvayətlər nəql olunur, bu işə böyük savablar təyin edilir və onu tərk edəni cəza gözlədiyini deyirlər. Hətta mütə etməyən şəxsi müsəlman saymırlar. Gəlin, birlikdə həmin rəvayətləri oxuyaq.

Peyğəmbər (s) buyurur: “İmanlı qadınla mütə edən şəxs sanki Kəbəni yetmiş dəfə ziyarət etmişdir”. Məgər mütə edən şəxs Kəbəni yetmiş dəfə ziyarət edən şəxs kimi ola bilərmi? Kiminlə mütə edən? İmanlı qadınlamı?!”

“Allah, sonra da tarix naminə” kitabının müəllifi Hüseyn əl-Musəvi yazır: “Şeyx Səduq Sadiqdən (r.a) rəvayət edir: “Mütə nikahı mənim və ata-babalarımın dinidir. Ona əməl edən şəxs dinimizə riayət etmiş,inkar edən də dinimizi inkar etmiş və başqa bir dinə uyğun davranmışdır” (“Mən la yəhzuruhul-fəqih”, 3/366). Bu sözlər mütə nikahını qəbul etməyən şəxsləri təkfir (kafirlikdə ittiham) etməkdir”.

İmam Məhdi (əf) barəsində ən geniş yayılmış şübhələrdən biri də budur ki. guya İmam Məhdi (ə) sərdabda (zirzəmidə) qeybdədir və şiələr də oradan çıxmağını gözləyirlər. Bunu bəzi əhli-xilaf alimləri öz kitablarında qeyd ediblər və şiələrə iftira atıblar. Allahın izni ilə bu məqalədə həmin məsələnin iftira olduğunu və Sərdabın əslində şiələr üçün nə əhəmiyyəti olduğunu deyəcəyik.

İmam Məhdi əleyhissalamın barəsində olan şübhələrdən biri də budur ki, Onun qiyamında həddən artıq qan töküləcək və hətta 99% insanlar öləcəklər. Bu məqalədə həmin şübhəyə cavab verəcəyik.

İhsan Zahir iddia edir ki, Möminlərin əmiri Əli (ə) və İbn Abbas Ömərin cənnət əhli olduğuna şahidlik ediblər. Bu iddiasına İbn Əbülhədid Mötəzilinin rəvayətini dəlil göstərib. Həmçinin iddia edib ki, Möminlərin əmiri Əli (ə) Ömərin cənnət əhli olduğuna inanırdı. Bu sözlərinə də yeni bir iddia ilə – guya İmam Əli (ə) Allahın hüzuruna Ömərin əməl dəftərindəki əməllərlə çıxmasını arzulayır iddiasını dəlil göstərir. Buna da üç böyük şiə alimlərinə nisbət verdiyi rəvayəti dəlil kimi təqdim edir. Bu alimlər: Seyyid Mürtəza, Şeyx Tusi və Şeyx Səduqdur.

İhsan Zahir iddia edir ki, İmam Əlinin (ə) etiqadına görə, Uca Allah haqqı Ömərin dilində və qəlbində qərar vermişdir. Həmçinin Ömərin Peyğəmbərin sözləri ilə danışan şəxs olduğunu düşünürdü. Bu iddiasına dəlil olaraq isə daha böyük bir iddia ortaya atmış, İmamın (ə) Ömərin hətta əhəmiyyətsiz əməl və davranışların addım atmadığını söyləmişdir. İkinci iddiasına Dinəvərinin “Əxbarut-tivar” kitabından nəql etdiyi rəvayəti, Seyyid Mürtəzaya nisbət verdiyi sözləri göstərmiş və şiə kitablarından olduğu iddiası ilə daha üç rəvayətlə bunu təsdiqləməyə çalışmışdır.

İhsan Zahir iddia edir ki, Ömər Peyğəmbərdən (s) və Əbu Bəkrdən sonra ümmətin ən xeyirli şəxsidir. Öz iddiasına dəlil olaraq bir rəvayəti Seyyid Mürtəzaya, digərini Şeyx Tusiyə, üçüncüsünü isə Şeyx Səduq və “İmam Həsən Əskərinin (ə) təfsiri”nə nisbət verib. İhsan Zahir deyir:

İhsan Zahir deyir:

İhsan Zahir iddia edir ki, İmam Əli (ə) Ömərin müdafiəsində dayanır və onun həyatını qoruyurdu. Buna “Nəhcül-Bəlağə”dən dəlil göstərmiş, elə zənn etmişdir ki, buradakı sözlər Əhli-Sünnə kitablarında Ömərin fəziləti ilə bağlı nəql edilən sözlərin eynisidir. İhsan Zahir deyir:

Adı: Siril Anderson

Ölkə: İrlandiya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian

İlahi İhsan Zahirin şiə alimlərinin üzərinə hücum çəkərək “Biz miras buraxmarıq, özümüzdən sonra qalanlar sədəqədir” rəvayətinin mətn və məzmun baxımından guya şiə hədis kitablarındakı varlığından xəbərsiz olmaqda ittiham edir.

Adqoymanı dəlil göstərməyin tənqidi

Bu iddia Əhli-Beytin (ə) öz övladlarına “Əbu Bəkr” adını qoymasından ibarətdir. İlahi İhsan Zahir bunu Əbu Bəkrə olan sevgi kimi təqdim etməyə çalışır.

Aişə adının qoyulması əlamət və təbərrük məqsədi daşımır

Bu iddianın yanlışlığına şübhə yoxdur. Çünki iddianı əhli-sünnənin “Səhih”lərindəki səhih rəvayətlər inkar edir. Onlar Əlinin, Fatimənin, Həsən və Hüseynin (Allahın salamı olsun onlara!) məxluqlar arasında Allaha və Peyğəmbərinə (s) ən sevimli şəxslər olduğuna dəlalət edir.

Adı: Əhməd Şəhvan

Ölkə: Fələstin

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-Sünnə

Bəzi bəsit ağıla sahib kəslərin təsəvvür etdiyi kimi, İmamiyyə şiələri ilə digərləri arasındakı İmamət məqamı barədə mövcud olan ixtilaf heç də yalnız xilafət mövzusu ilə bağlı deyil.

İhsan Zahir İmam Əlinin (ə) birinci xəlifədən razılığına qəzavət və məşvərətlərdə iştirakı dəlil göstərir, aralarında dostluq münasibətlərinin olduğunu iddia edir. Digər cəhətdən də Əbu Bəkrdən hədiyyə qəbul etməsini bu dostluğa sübut kimi irəli sürür. İddiasına şiə kitablarından rəvayətlər təqdim edir. Həmin iddialara iki cəhətdən cavab vermək olar:

İhsan Zahir iddia edir ki, İmam Əli (ə) Əbu Bəkrin xilafətindən razı idi və bu razılığını əməli şəkildə göstərirdi. Onlarla birlikdə müamilə və hökm məsələlərində iştirak edir, hədiyyələr alır, ehtiyaclarını ona bildirir, arxasında namaz qılırdı.

İhsan Zahir deyir:

İhsan Zahir deyir:

Adı: İmad Hüseyn Həmmaş

Ölkə: Suriya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-Sünnə

Allah və Rəsuluna ən səmimi olanı xəlifə Siddiq, sonra isə onun xələfi xəlifə Faruq idi... !!??

İhsan Zahir deyir: “Bu isə Salmandır. Peyğəmbərin (s) öz səhabələri barədə belə dediyini söyləyir:

İhsan Zahir deyir: “Bu, İbn Abbasdır, Siddiqi yad edir və deyir:

İhsan Zahir deyir: “Lakin biz yolu qısaltmaq məqsədilə onların sonuncu, on birinci məsum imamları olan, Həsən Əskəri ləqəbli Həsən ibn Əlinin sözlərinə nəzər salaq. O, hicrət hadisəsi barədə danışarkən deyir: “Peyğəmbər Əlidən (r) onun yatağına uzanmasını xahiş etdikdən sonra Əbu Bəkrə (r) dedi: “Ey Əbu Bəkr, mənimlə birlikdə olub, məndən tələb olunanların səndən də tələb edilməsinə, söylədiklərimə məni təşviq etməkdə ittiham olunmağına, cürbəcür əzab və əziyyətlərə mənimlə birgə daşımağa razısanmı?”

İhsan Zahir deyir: “O, bunu vəhy ilə danışan babası Peyğəmbər (s) söylədiyinə və Əbu Bəkri “Siddiq” adlandırdığına görə söylədi. Necə ki, şiə Bəhrani özünün “əl-Bürhan” təfsirində Əli ibn İbrahimdən, o da atasından, o da bəzi şəxslərdən, o da Əbu Abdullahdan (ə) nəql edir: “Peyğəmbər (s) mağarada olarkən Əbu Bəkrə dedi: “Sanki mən Cəfərin və yoldaşlarının dənizdə üzən gəmisini görür və ənsarın geniş ərazilərdə aram addımlarla gəzdiklərini seyr edirəm”. Əbu Bəkr dedi: “Ey Peyğəmbər, sən onları görürsən?” Peyğəmbər (s) “bəli” deyə cavab verdikdə Əbu Bəkr “Mənə də onları göstər” dedi. Peyğəmbər (s) əlini onun gözlərinə sürtdükdə o da bunları gördü. Peyğəmbər (s) ona buyurdu: “Sən Siddiqsən!” 666

Birinci rəvayət: İmam Baqirin (ə) ilk iki xəlifənin fəzilətini inkar etmir

İhsan Zahir deyir: “Şiələrin dördüncü imamı Əli ibn Hüseyn ibn Əlidən nəql olunur ki, İraq əhlindən bir neçə nəfər onun yanına gəlmiş, Əbu Bəkr, Ömər və Osman (r) barədə xoş olmayan sözlər söyləmişlər. Onlar sözlərini bitirdikdə Əli ibn Hüseyn deyir: “Mənə söyləyin, “Yurdlarından çıxarılaraq mal-dövlətlərindən məhrum edilmiş, Allahdan mərhəmət və riza diləyən, Allaha və Onun Peyğəmbərinə kömək edən yoxsul mühacirlərə məxsusdur. Onlar (imanlarında, sözlərində və işlərində) doğru olan kimsələrdir!” 647 ayəsinin barəsində söhbət açdığı şəxslərsiniz?

Adı: John Nelson

Ölkə: ABŞ

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian (Katolik)

İhsan Zahir deyir: “Bu sözləri İmam Əlinin oğlu Həsən deyir! Bəli, Həsən ibn Əli – şiələrin nəzərində (gümanlarına əsasən) Allahın itaətini vacib buyurduğu ikinci məsum imam. Siddiq barədə danışır, sözünü Peyğəmbərə (s) nisbət verərək: “Əbu Bəkrin mənə nisbəti qulaq (eşitmə üzvü) nisbətindədir”.635

Adı: Məhəmməd Bojəl

Ölkə: Qvineya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-Sünnə

İhsan Zahir “əl-Ğarat” kitabından nəql edir: “Orada Peyğəmbərin (s) əmisi oğlu, kürəkəni, qızının əri və iki nəvəsinin atası Əli ibn Əbu Talib (r) Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra Əbu Bəkrə edilən beyəti xatırlayır, camaatın Əbu Bəkrə beyətə yönəldiyini və buna qaçaraq getdiklərini bildirir: “Həmin vaxt Əbu Bəkrin yanına gedib beyət etdim, təhlükəli hadisələrin qarşısını almağa səy göstərdim. Nəticədə batil puç olub aradan getdi. Kafirlər istəməsə də Allahın sözü ən üstün oldu. Əbu Bəkr xilafətin rəhbərliyinə keçdi. İş asanlaşdı, düzgün məcraya düşdü, bir-birinə yaxınlaşdılar və mötədil oldu. Nəsihətçi olaraq yoldaşlıq etdim, Allaha mütilik göstərilən şeylərdə ona itaət etdim”. 573

Bu hadisənin baş verdiyində bütün firqələr həmfikirdirlər. İxtilaf isə hadisədən sonra beyət edib-etməməsində, yaxud beyət baş verdisə bunun məcburən, yoxsa öz razılığı ilə etməsindədir. İmamın (ə) Əbu Bəkrin xilafətini inkar etdiyinə dair bəzi dəlillərə nəzər salaq.

Adı: Tohay Haya

Ölkə: Yaponiya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Buddist

Əhməd ibn Hənbəl öz “Müsnəd”ində Simak ibn Übeyd ibn Vəlid Əbəsidən nəql edir: “Əbdürrəhman ibn Əbu Leylanın yanına gəldim. O, Rəhbədə olarkən Əlinin (r) belə söylədiyinə şahid olduğunu dedi: “Qədir-Xum günü Peyğəmbərin (s) sözlərini eşidən şəxslərə Allahı şahid tuturam! Ayağa qalxsınlar, onu görməyənlər isə qalxmasınlar”. On iki nəfər ayağa qalxıb dedi: “Biz bunu görmüş və eşitmişik. Peyğəmbər onun (Əlinin) əlindən tutaraq buyurmuşdu: “İlahi, onun dostuna dost, düşməninə düşmən ol! Ona yardım edənə yardım et, tərk edəni tərk elə”.

Adı: Xose Luis

Ölkə: Meksika

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian (katolik)

İhsan Zahir deyir: “Bu səbəbdən də onun babası, şiələrin nəzərində səkkizinci imam,

İhsan Zahir deyir: “Həsən ibn Əlinin övladlarından biri, şiələr arasında on birinci imam kimi tanınan Həsən Əskəri öz təfsirində deyir:

İlahi İhsan Zahir deyir: “Bu isə Zeynəlabidin ləqəbli Əli ibn Hüseynin sözləridir. Onların nəzərində dördüncü məsum imam, zəmanəsində Əhli-Beytin başçısı. Muhəmmədin (s) səhabələrini yad edir, məxluqatın əşrəfinə yardım etdikləri, tövhidin və Allahın risalətinin insanlara çatdırılmasına kömək göstərdikləri üçün namazında onlara rəhmət və məğfirət diləyərək dualar edir. Deyir: “Onları məğfirət və razılığınla yad et. İlahi, xüsusilə də Muhəmmədin səhabələrini! O kəslər ki, Peyğəmbərə (s) ən gözəl yardımçılar oldular, mərdliklə savaşdılar, risalətlərinin dəlilləri onların qulaqlarına çatdırdıqda dəvətini qəbul etdilər, sözünün ucalması üçün əhli-əyallarından ayrıldılar, nübuvvətinin dirçəlməsi üçün öz ataları və övladları ilə vuruşdular, onun vücudunun bərəkətindən döyüşlərdə qalib gəldilər, qəlblərində sevgisini bəslədilər, onun eşqində kasad olmayan bir ticarətə ümid etdilər, ona ürək bağlayanda qohumlarından ayrı düşdülər.

Burada bir neçə rəvayət var:

Adı: Əsəd Vahid Qasim

Ölkə: Fələstin

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-sünnə (Hənəfi)

Adı: Yuri Kabisov

Ölkə: Türkmənistan

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-sünnə (Şafei)

Peyğəmbərin (s) adından yalan danışan Cəhənnəm odundadır

Əmmar ibn Yasirə nifrət bəsləyənin Allaha nifrət bəslədiyinə dair dəlillər

Adı: Anna Hamdan

Ölkə: Ukrayna

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian

Peyğəmbər (s) öz səhabələrinə səadət və Cənnətlə müjdə verir!?

İhsan Zahir deyir: “Əli ibn Musa Rza Peyğəmbərdən (s) belə buyurduğunu nəql edir:

İmam Baqirdən (ə) Peyğəmbər (s) səhabələrinin münafiqliyini inkar edən rəvayət

İhsan Zahir deyir: “Zeynəlabidin Əlinin oğlu Muhəmməd Baqirdən Peyğəmbər (s) səhabələrindən münafiqliyi inkar edən rəvayət nəql edilir. Rəvayət onların imanını və Allaha olan məhəbbətlərini isbatlayır.

Adı: İsmayıl Muhəmmədi

Ölkə: Qvineya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-sünnə

Qurani-Kərimin səhabələrə həqiqi münasibətini bilmək istəyən şəxs ayrı-ayrılıqda ayələrə deyil, bütünlükdə bir ayəsi digərini təfsir edən Qurana nəzər salmalıdır. Məgər Quran Allahın bütün səhabələrdən razı olduğuna və onları Cənnətə daxil edəcəyinə zəmanət verirmi?!

Ali-İmran surəsi,195ci ayə

“Hicrət edənlərin (Məkkədən Mədinəyə öz dinini qorumaq məqsədilə köçənlərin), öz yurdlarından çıxarılanların, Mənim yolumda əziyyətə düçar olanların, vuruşanların və öldürülənlərin günahlarının üstünü Allahdan bir mükafat olaraq, əlbəttə, örtəcək və onları (ağacları) altından çaylar axan cənnətlərə daxil edəcəyəm. Ən yaxşı mükafat Allah yanındadır!”

Fəth surəsi, 18-19cu ayə

“And olsun ki, (Hüdeybiyyədə) ağac altında sənə beyət etdikləri zaman Allah möminlərdən razı oldu. (Allah) onların ürəklərində olanı (sənə sadiq qalacaqlarını, əhdə vəfa edəcəklərini) bildi, onlara (öz dərgahından) arxayınlıq (rahatlıq, səbir, səbat, mənəvi qüvvə) göndərdi və onları yaxın gələcəkdə qazanılacaq bir qələbə (Xeybərin fəthi) ilə mükafatlandırdı.

“Həm də (Xeybərdə) ələ keçirəcəkləri çoxlu qənimətlərə (nail etdi). Allah yenilməz qüvvət sahibi, hikmət sahibidir!”

Tövbə surəsi, 117-ci ayə

“Allah (müsəlmanlardan) bir qisminin ürəyi (şəkk-şübhəyə düşüb Peyğəmbərdən və cihaddan) dönmək üzrə ikən Peyğəmbərə, çətin saatda onun arxasınca gedən mühacirlərə və ənsara tövbə nəsib etdi. Sonra da onların tövbələrini qəbul buyurdu (onları bağışladı). Çünki O, həqiqətən, onlara qarşı çox şəfqətli, çox rəhmlidir”.

Fəth surəsi, 29-ci ayə

“Muhəmməd (s) Allahın peyğəmbəridir. Onunla birlikdə olanlar kafirlərə qarşı sərt, bir-birinə (öz aralarında) isə mərhəmətlidirlər. Sən onları rüku edən, səcdəyə qapanan, Allahdan riza və lütf diləyən görərsən. Onların nişanəsi üzlərində olan səcdə yeridir. Bu onların Tövratdakı vəsfidir. İncildə isə onlar elə bir əkinə bənzədilirlər ki, o artıq cücərtisini üzə çıxarmış, onu bəsləyib cana-qüvvətə gətirmiş, o da (o cücərti də) möhkəmlənib gövdəsi üstünə qalxaraq əkinçiləri heyran qoymuşdur. (Allahın bu təşbihi) kafirləri qəzəbləndirmək üçündür. Onlardan iman gətirib yaxşı əməllər edənlərə Allah məğfirət (günahlardan bağışlanma) və böyük mükafat (Cənnət) vəd buyurmuşdur!”

Ali-İmran surəsi, 191-ci ayə

“O kəslər ki, ayaq üstə olanda da, oturanda da, uzananda da Allahı xatırlar, göylərin və yerin yaradılması haqqında düşünər (və deyərlər): “Ey Rəbbimiz! Sən bunları boş yerə yaratmamısan! Sən paksan, müqəddəssən! Bizi cəhənnəm odunun əzabından (Özün) qoru!”

Səcdə surəsi, 16-cı ayə

“Onlar ibadət üçün yataqlarından qalxar (gecələr az yatar), qorxu və ümid içində (Allahın əzabından qorxaraq, mərhəmətinə ümid bəsləyərək) Rəbbinə dua edər və onlara verdiyimiz ruzilərdən (ehtiyacı olanlara) sərf edərlər”.

Əhli-Beytin məxsusi olaraq “Kisa” əhli ilə məhdudlaşdığını bildirən rəvayətlər az qala mütəvatir həddinə çataraq geniş yayılmış və səhih mötəbər yollarla nəql edilmişdir. Bu hədisi İmam Həsən (ə), Cəfər ibn Əbu Talib, İbn Abbas, Səd ibn Əbu Vəqqas, Əbu Səid Xudri, Ənəs ibn Malik, Vasilə ibn Əsqə, Zeyd ibn Ərqəm, Ömər ibn Əbu Sələmə, Əbu Həmra, Bəra ibn Azib, Ümmü Sələmə və Aişə kimi dövrün böyük səhabələri nəql etmiş, eləcə də böyük hədis alimlərindən Müslim öz “Səhih”ində, Əhməd ibn Hənbəl “Müsnəd”də, İbn Əbu Şeybə “Müsənnəf”də, Bəzzar “Müsnəd”ində, İbn Əbu Asim “Sünnə”də, Tirmizi və Nisai “Sünən”lərindən, Təbəri “Təfsir”ində, Təbərani “əl-Möcəm”lərdə, Hakim “Müstədrək”ində, Əbu Nəim İsbəhani, Beyhəqi, Xətib Bağdadi və digərləri kitablarında bu hədisi bir çox səhabədən və fərqli sənədlərlə qeyd etmişlər. Nümunə olaraq həmin rəvayətləri səhabələrdən nəql edirik:

Adı: Emma Abadi

Ölkə: Qvatemala

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian

Adı: Volkan Kemal Ergenekon

Ölkə: Türkiyə

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-sünnə

Belə bir şübhə icad ediblər ki, İmam Zaman əleyhissalam qeyb dövründə cümə namazı qılır ya yox? Əgər qılırsa, özü İmam-camaat olur, başqaları ona iqtida edir, yoxsa özü başqasına iqtida edir? Bir halda ki, Məsum İmam (ə) gərək başqasına iqtida etməsin. Əgər qılmasa, Quranın hökmünə zidd getmiş olmurmu?

Tarix şahidlik edir və kitablar yazır ki, Qüreyşilər ilə Haşimilər arasında ədavət mövcud olmuşdur.

Adı: Verciniya Taylor

Ölkə: Böyük Britaniya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian

1. «Bidət»in lüğət baxımından mənası

Lüğətçilər əvvəl olmayıb, ondan əsər-əlamət də olmayan, sonra vücuda gələn hər şeyə bidət deyirlər. Cövhəri yazır:

البدعه: إنشاء الشيء لا على مثال سابق، واختراعه وابتكاره بعد أن لم يكن.

Bidət əvvəl olmayan bir şeyi icad etmək və nümunəsi olmayan bir şeyə təşəbbüs göstərib onu ixtira etməkdir.

əl-Cövhəri, Sihah əl-lüğəh, c. 3, s. 113

Əhli-sünnə dəstəmaz zamanı ayaqlarını yuyurlar. Quran isə ayaqlara məsh çəkilməsini əmr edir.

Ey iman gətirənlər! Namaza durduğunuz zaman üzünüzü və dirsəklərlə birlikdə (dirsəklərdən və ya dirsəklərə qədər) əllərinizi yuyun. (Yaş əlinizlə) başınızı və hər iki bəndə (oynağa) qədər ayaqlarınızı məsh edin. (Maidə, 6)

Heç bir müasir əhli-sünnə firqəsi azanda "həyyə əla xəyrul-əməl" cümləsini demir. Yalnız və yalnız Əhli-beyt (əleyhimussəlam) ardıcılları deyirlər. Bu barədə Sələfi fətva mərkəzi deyir:

Dörd əhli-sünnə imamı "Bismillah"ın namazda deyilib-deyilməməsi barədə ixtilaf etmişlər. Maliki məzhəbinin banisi İmam Malik vacib namazlarda "Bismillah"ın deyilməsini tamamilə rədd etmişdir, lakin Əbu Hənifə və Əhməd ibn Hənbəl buna yalnız sakit oxunması şərtilə icazə vermişlər. İmam Şafei isə sakit qılınan namazlarda sakit, ucadan qılınan namazlarda isə ucadan deyilməsinə icazə vermişdir. Əhli-sünnənin maliki məzhəbli məşhur alimlərin olan İbn Rüşd yazır:

Bu məqalədə bir sıra əhli-sünnə alimlərinin ölülərin eşitməsinə dair sözlərini qeyd edirik:

Adı: Zuzana Nakvi

Ölkə: Çexiya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Ateist

Adı: Qabriela

Ölkə: Böyük Britaniya

Keçmiş dini (Məzhəbi): ..

Adı: İsa Polat

Ölkə: Türkiyə

Keçmiş dini (Məzhəbi): Əhli-Sünnə

Adı: Həsən Rza Şinevar

Ölkə: Cənubi Koreya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian

 

 

Dördüncü hissə.

Allah-təala buyurub: “Allah mühacirlərin və ənsarın (Peyğəmbərin–səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm–Mədinəyə hicrətindən qabaq iman gətirənlərin) ilk qabaqcıllarından və yaxşılıqla onlara tabe olanlardan razıdır və onlar da Allahdan razıdırlar. Və onlar üçün (ev və ağaclarının) altından çaylar axan Cənnətlər hazırlamışdır və onlar orada əbədi qalacaqlar. Budur böyük uğur və qurtuluş!” (Tövbə surəsi, ayə 100).

 

 

Üçüncü hissə.

Allah-təala buyurub: “Allah mühacirlərin və ənsarın (Peyğəmbərin–səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm–Mədinəyə hicrətindən qabaq iman gətirənlərin) ilk qabaqcıllarından və yaxşılıqla onlara tabe olanlardan razıdır və onlar da Allahdan razıdırlar. Və onlar üçün (ev və ağaclarının) altından çaylar axan Cənnətlər hazırlamışdır və onlar orada əbədi qalacaqlar. Budur böyük uğur və qurtuluş!” (Tövbə surəsi, ayə 100).

İkinci hissə.

Allah-təala buyurub: “Allah mühacirlərin və ənsarın (Peyğəmbərin–səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm–Mədinəyə hicrətindən qabaq iman gətirənlərin) ilk qabaqcıllarından və yaxşılıqla onlara tabe olanlardan razıdır və onlar da Allahdan razıdırlar. Və onlar üçün (ev və ağaclarının) altından çaylar axan Cənnətlər hazırlamışdır və onlar orada əbədi qalacaqlar. Budur böyük uğur və qurtuluş!” (Tövbə surəsi, ayə 100).

Birinci hissə. 

Allah-təala buyurur: “Allah mühacirlərin və ənsarın (Peyğəmbərin–səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm–Mədinəyə hicrətindən qabaq iman gətirənlərin) ilk qabaqcıllarından və yaxşılıqla onlara tabe olanlardan razıdır və onlar da Allahdan razıdırlar. Və onlar üçün (ev və ağaclarının) altından çaylar axan Cənnətlər hazırlamışdır və onlar orada əbədi qalacaqlar. Budur böyük uğur və qurtuluş!” (Tövbə surəsi, ayə 100).

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə!

Şübhəsiz heç kəs Hz. Peyğəmbərdən (s) üstün deyil. Heç kəs müqəddəs İslam dini üçün Peyğəmbərdən (s) çox zəhmət çəkmədi. İslam dininin təməlini qoydu. Dinin təkmilləşməsi üçün bütün əziyyətlərə qatlaşdı. Bu yolda hətta müxtəlif işgəncələrə məruz qaldı.

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə!

Rəhbərlik və hakim təyini məsələsi bütün bəşər ictimaiyyəti tarixində həmişə həyati məsələlərdən sayılıb, camaatın səadəti və müvəffəqiyyəti ona bağlı olduğundan insanlar həmişə ona xüsusi həssaslıq göstərib. İslamda isə rəhbərlik və imamət məsələsinin əhəmiyyəti məhz ictimayi əlaqələrin tənzimi və iqtisadi inkişafa səbəb olmasına xatir deyil. Camaatın hüquqlarını qorumaq, daxili və xarici düşmənlərin müqabilində təhlükəsizliyi təmin etmək, dini maarifləndirmə və insanların hidayəti kimi çox önəmli məsələlər, dini rəhbərin vəzifələrinin bir qismidir. İslamda rəhbərlik, Peyğəmbərlik (s) hədəflərinin davamı; yəni şəriət əhkamının qorunması və camaata doğru-düzgün çatdırılması və hakəza, camaatın dünya və axirət səadətini təmin etməyə görə önəmlidir.

Əgər əhli-beyt (ə) məktəbinə qarşı hücumlar bu əsrdə, xüsusilə son illərdə daha şiddətli və kəskin olmasını desəm mübaliğə etmiş olmaram. Bu hücumların əksəriyyəti məhz sələfilər və dünya malına tamah salan bəzi ardıcıllarının tərəfindən həyata keçirilir. Bu hücumlar sələfi dövləti tərəfindən maliyyələşdirilir. Onlar şiəliyi daxildən parçalamaq, insanları şəkkə salacaq çoxlu sayda şübhələr yaratmaq istəyirlər. Nəticədə cəhalət zülmətini parçalamaq üçün araşdırma aparan insanlar qarşısında maneə yaradılır! Bununla da həmin şəxs təkfirçiyə çevrilərək insanları şirkdə ittiham edir və baş kəsən cəllada çevirilir!

Sual: Əgər bir şəxs ona vəhy gəldiyini iddia edərsə onun iddiasının doğru olmasını necə öyrənmək olar?

Adı: Sevaçov Andrey

Ölkə: Azərbaycan

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian

Adı: Roderick Gvrtmn

Ölkə: Almaniya

Keçmiş dini (Məzhəbi): Xristian

Sual: Nə üçün peyğəmbərlər və imamlar ixtiraçılar və tədqiqatçılar kimi işlər etməmişlər? Bu sahədə onların heç bir nişanəsinə rast gəlmirik. Halbuki bu işi yerinə yetirsəydilər peyğəmbərlər və imamların ardıcılları olaraq bizim üçün böyük fəxr olardı. Nə üçün başqa dinlərin ardıcılları kimi belə işlər etməmişlər və nəticədə mədəni-elmi inkişafdan geri qalmışıq. Şiələri başqalarından fərqləndirən elmi inkişafa sahib olublarmı?

İlahi, bu anda və hər bir zamanda Öz vəlin Höccət bin Həsən üçün – ona və atalarına salam və salavatın olsun – vəli, hifz edən, rəhbər, yardımçı, yol göstərən və nəzarətçi ol! Ta ki, Sənin yerin onu könül xoşluğu ilə öz üzərində daşısın və uzun müddət onu faydalandırsın!

Sual: Hansı imamlar fərəc duasını oxuyardı?

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə!

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə!

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə!

Namaz, İslam dininin rüknüdür. “Rükn” bir şeyin ən sağlam və möhkəm tərəfi, təməl və dirək mənasındadır. Belə bir ibadəti, “qılmaq” və bərpa etmək lazımdır. Sütun və təməli oxumaq olmaz.

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə!

Şübhəsiz Hz. Əli (ə.s) Peyğəmbər (s) istisna olmaqla insanların ən üstünüdür. Həm Şiələr bu üstünlüyü isbatlayacaq iqtidara malikdir, həm sünnilərin əksəıriyyəti buna etiraf etmiş və Əlinin haqqında (fəzilətlərini çatdıran) hədisləri səhih və mötəbər bilməklə onun barəsində olan üstünlükləri inkar edə bilməmişdirlər. “Əl-Ğarat” kitabının müəllifi həzrət Əli (ə.s) barədə buyurur: “…Düşmənləri kin və həsəd üzündən Əlinin fəzilətləri barədə danışmadı, dostları və şiələr qorxudan (təqiyyə üzündən) onun fəzilətlərindən söz açmadılar.
Lakin bütün bunlara baxmayaraq Əlinin fəzilətləri məşriqə və məğribə yayıldı”

(“Rozətul-Muttəqin fi şərhi mən la yəhzuruhul fəqih”, 13-cü cild, səh: 266;

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə!

Hz. Əlinin (ə.s) Peyğəmbərdən (s) sonra ən üstün insan olduğunu isbatlayan ən dəyərli kitablardan biri də “Əl-Meyar vəl-Muvazinə” əsəridir. Əbu Cəfər İskafi Bağdadda yaşayıb və mötəzilə məzhəbinə mənsubdur. O və digər Bağdadın mötəzilə alimləri Əlini (ə.s) Peyğəmbər (s) müstəsna olmaqla hamıdan üstün bilirlər. Qeyd etmək lazımdır ki, mötəzilə məzhəbi Əlini (ə.s) üstün hesab etdiklərinə baxmayaraq Əbu Bəkr, Ömər və Osmanın xəlifəliyini qəbul edirlər. Şiə alimləri bu etiqadın əsassız olduğunu isbat etmək üçün müxtəlif kitablar yazdı. Muhəmməd bin Əli bin Noman “Ər-rəddu ələl-mötəzilə fi imamətil-məfzul” kitabını və şeyx Müfidin (dördüncü əsrin sonu və beşinci əsrin ilk onluğunda bu barədə yazdığı müxtəlif kitabları; “Əl-ifsah”, “Əl-izah” və “Ən-nəssul-cəli” misal çəkmək olar.

 1-Nəsainin “əs-Sünənül-kubra” kitabında (10/12, rəvayət: 10926) belə nəql olunur:

Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı ilə! “Şahidlik” gözü ilə gördüyü və ya bildiyi bir hadisə və ya iş haqqında bir şəxsin məlumat verməsi, şahid durması (olması) deməkdir. Məhkəmədə şahidin verdiyi məlumat “Şəhadət” adlanır. Şəhadət həm də “Fiqh” elminin sahələrindən biridir. Şəhadət üçün müxtəlif şərtlər və təlimləri öyrənmək üçün Fiqh elminin “şəhadat” babına müraciət etmək lazımdır. Burada iki məfhumun izahı labüddür: “Şəhadətin  təhəmmülü”; yəni bir şeyin həqiqiliyini, düzlüyünü təsdiq etmək üçün bir işdə iştirak etmək (şahidliyə xatir əziyyətə (zəhmətə) qatlaşmaq) və “şəhadətin ədası”; məhkəmədə öz gözü ilə gördüyü bir şey, hadisə haqqında ifadə, məlumat verməklə onun doğru olub-olmadığını göstərmək (şahid durmaq) mənasını daşıyır.

Əhli-sünnənin məsumluqla bağlı görüşü.

Bu sual tez-tez ortaya atılan şübhələrdəndir. Bəzən sualı başqa formada verirlər; Əgər imamət dinin sütunlarından və etiqad əsaslarındandırsa, bəs nə üçün Allah-təala bunu Quranda qeyd etməmişdir? Nə üçün onların adları aşkarcasına Quran mətnində qeyd olunmamışdır?

1. Hər iki sekta da Məhdəviyyat inancına qarşı yönəlmişdir və yaranma metodları eynidir: əvvəlcə özünü insanlarla İmam Məhdi (ə.f.) arasında naib elan etmək, daha sonra isə Məhdi olduğunu iddia etməkdir. Necə ki, Bab insanlarla İmamın (ə.f.) arasında bir qapı olduğunu iddia edirdi, Əhməd əl Həsən də heç bir kriteriyaya uyğun gəlmədiyi halda özünü Yəmani elan etdi və daha sonra da özünün də Məhdi olmasını yaydı.

Əsrlər boyu İslam Peyğəmbərinin (s.ə.a.s.) sonuncu Peyğəmbər olmasına dair çox sayda şübhələr ortaya atılmışdır və bu mövzu ilə əlaqədar möhtərəm və görkəmli İslam alimləri tərəfindən həmin şübhələrdən də daha çox sayda cavablar təqdim olunmuşdur.

İlk olaraq rəddiyəsi təkəbbür, istehza ilə dolu olan Əhməd əl-Həsən mühafizəkarına təşəkkür edirik ki, bizim məqaləmizə cavab vermişdir.