Əziz oxucular, bildiyiniz kimi, on iki imamçı cəfəri şiələri əhli-xilaf tərəfindən "rafizi" olaraq adlandırılırlar. Bu məqalədə əhli-xilaf alimlərindən biri olan Qazi əl-İyazın rafizi adlandırdığı şiələrin peyğəmbərlərin yalan danışa bilməsinə, həmçinin İmam Əlinin (ə) Hz.Peyğəmbərlə (s) peyğəmbərlikdə şərik olduğunu iddia etmiş və buna görə də onları kafir adlandırmışdır. İnsaf əhli bu inancın şiələrə heç bir aidiyyatı olmamasını bilir və bu iftiralardan uzaqdır.
İslam tarixi ilə yaxından tanış olan hər bir kəs Əhli-beytin (ə) fəzilətlərinin gizlədilməsi yaxud yalan hesab edilməsi, bunun əvəzində kimlərinsə olmayan fəzilətlərinin uydurulmasından xəbərdardır. Bu dəfə əhli-sünnə hədis elmində xüsusi rola malik Süleyman ibn Mehran əl-Əmaşın çox mühüm bir etirafını sizə təqdim edəcəyik:
İbn Həzm, İbn Əl-Cəuzi, İbn Teymiyyə və bunlara bənzər digər şəxslər şiələrə iftira atarkən camaatın bu yalanlara aldanacağını zənn etmişlər. Lakin zənlərində yanılmışlar, çünki tez bir zamanda qurduqları tor sökülmüş, atdıqları iftiralar bir-bir ifşa olunmuşdur. Bu şəxslərin kitablarına nəzər salan kəslər bu şəxslərin şiələrə iftira atmaqda bir-birləri ilə yarışdıqlarını görə bilərlər. Sanki bu adamlara görə, ən yaxşı yalanı kim uydursa, ən üstünü də odur!
Şiələrə qarşı təəssübkeşliyi ilə tanınan İbn Əl-Cəuzi özünün “Əl-Mauduat” kitabında şiələrə iftira ataraq yazır:
Əziz oxucular, biz sələfilərin (vəhhabilərin) yalanlarını ifşa etməkdən yorulsaq da, onlar bu yalanlardan əl çəkmək istəmir və təbliğatlarını yalan üzərində davam etdirirlər. Bu dəfəki mövzumuz Bəhreyndə yerləşən “Aal və əshab” cəmiyyəti tərəfindən çap edilmiş “Əl-Yəvaqit vəd-durar fi sənail-Al alə Əbi Bəkr və Umar” kitabıdır.
Müasir sələfiliyin (vəhhabiliyin) fikir atası sayılan İbn Teymiyyə əl-Hərraninin şiə alimi Əllamə əl-Hilliyə cavab olaraq yazdığı məşhur "Minhacüs-sünnə" əsərində saysız-hesabsız yalanlar barədə bir neçə dəfə əziz oxucularımıza məqalə təqdim etmişdik. Bu dəfəki yalanlar seriyası Aşura hadisələrinə həsr edilib.
“Fətava əş-Şeyx əl-Albani” adlı kitabda Nasiruddin Albaninin belə bir sözü nəql olunur:
Məşhur mənbələrdə əhli-sünnənin məzhəb imamlarından olan İmam Malikdən vəsilə, şəfaət və qəbir ziyarəti zamanı üzü qəbrə tərəf dua etməyə dəlil olan maraqlı bir rəvayət nəql edilmişdir.
Bağışlayan və Mehriban Allahın adı ilə
İnternetdə istər ərəbdilli, istərsə də milli forum və saytlarda şiələrə qarşı müxtəlif böhtanlar atılır ki, bunlardan biri də guya şiələrin İmamların (ə) qəbrlərini ziyarət zamanı qiblənin əksinə duraraq namaz qılmaq barədədir.
Rəhman və Rəhim olan Allahın adı ilə.
Əziz oxucular, bu sətirləri oxuyub təəccüblənməmək mümkün deyil. Məzhəblər arasında öz iddiaları üçün dəlil gətirmək, sağlam şəkildə mübahisə etmək normal haldır. Ancaq bəzi hallarda iddialar iftiraya çevriləndə biz də çox məyus oluruq.
Fətvanın vəhabi versiyası:
Kitabın adı: Təbəqatul Kübra
Müəllif: Mühəmməd ibn Səd
Nəşriyyat: "Darul kitabil ilmiyyə" Beyrut, Livan
1-ci cild, səh. 160
Vəhhabilərin şiələrə atdığı bu səviyyəsiz və gülünc sözlərə fikir verin:
Bu məqaləni yazmaqda məqsəd:
Məqsədimiz şiə məzhəbinə iftiralar yaxmaqla bilərəkdən, ya da bilməyrəkdən islam ümmətini birləşməyə qoymayanlara xidmət edən bu zəminədə yazılmış bəzi kitabları tanıtdırmaqdır.