Bir qardaş uzun bir müddət əvvəl yəmanilərin yuxarıda qeyd edilən suala cavab axtardığını və "sizlər vəsiyyət hədisinə cavab verin" iddiası etdiyini söyləmişdi. Cavabımız gec də olsa, qeyd olunacaq dəlillər işığında öz həqiqi İmamından (ə.f) tutunmaqlarını Allahdan diləyirik.

Vəsiyyətlə iddia etmək kifayətdir mi?

Məsumların (ə.s) bizə imamın təyini barədə müxtəlif sifətlər təqdim etmişdir. İmam elmli, ismət sahibi, Quran və sünnədən dəlillər təqdim edən və.s olmalıdır.

Əhməd əl-Həsən bu sadalananları öz nəfsi istəklərinə uyğun şəkildə təqdim edə bilir. Müəyyən hədislərin mənasını yozaraq özünə şamil edir. Necə ki, özünə Mehdi deyənlər də dəlillər təqdim edərək iddia etmişdir. Necəki yəmanilər də söyləyirlər ki, "heç kim vəsiyyət ilə iddia etməyib". Cavabında deyirik, Şeyx Səduq (r.a) “Kəməlud-Din” kitabında buyurur:

. ثم قال صاحب الكتاب: وهذه الشمطية تدعي إمامة عبد الله بن جعفر بن محمد من أبيه  بالوراثة والوصية وهذه الفطحية تدعي إمامة إسماعيل بن جعفر عن أبيه بالوراثة والوصية، وقبل ذلك (إن‍) - ما قالوا بامامة عبد الله بن جعفر ويسمون اليوم إسماعيلية لأنه لم يبق للقائلين بامامة عبد الله بن جعفر خلف ولا بقية، وفرقة من الفطحية يقال لهم: القرامطة قالوا بإمامة محمد بن إسماعيل بن جعفر بالوراثة والوصية. وهذه الواقفة على موسى بن جعفر تدعي الإمامة لموسى وترتقب لرجعته

"Kitab sahibi (Əbu Zeyd əl-Ələvi) deyir: Bu, şəmtiyyədir ki, imaməti Abdullah b. Cəfər b. Məhəmməd üçün atası tərəfindən vərasət və VƏSİYYƏTƏ görə iddia edirlər. Bu da fəthiyyədir ki, imaməti İsmail b. Cəfər üçün atası tərəfindən varislik və vəsayətə görə iddia edirlər. Ondan öncə Abdullah b. Cəfərin imamətinə inanırdılar. Bu gün isə ismailiyyə adlanırlar. Çünki Abdullah b.  Cəfərin imamətinin aradan getməsinə qaildirlər və onlardan daha kimsə qalmamışdır. Fəthiyyədən olan başqa bir firqəyə isə qəramitə deyirlər. Onlar vərasət və VƏSİYYƏT yolu ilə Məhəmməd İsmail b. Cəfərin imam olduğuna inanırlar. Bu da Musa b. Cəfər (ə.s) üzərində duranlardır ki, onun imamlığına inanır və rəcət edəcəyini gözləyirlər".

“Kəməlud-Din” 1-ci cild, 101,102-ci səhifələr

Online: https://ar.lib.eshia.ir/27045/1/101

Göründüyü kimi, hətta Məsumların (ə.s) dövründə belə vəsiyyətlə imamət iddiaları mövcud olmuşdur.

Daha sonra Şeyx (r.a) buyurur:

إن لم يكن غير الدعوى للإمامة بالوراثة و الوصية فقد بطلت الإمامة لكثرة من يدعيها بالوراثة و الوصية و لا سبيل إلى قبول دعوى طائفة دون الأخرى إن كانت الدعوى واحدة و لا سيما و هم في إكذاب بعضهم بعضا مجتمعون و فيما يدعي كل فرقة منهم منفردون.

“Əgər imamət üçün vərasət və vəsayətdən başqa bir dəlil yoxdursa, imamət batil olacaqdır. Çünki vərasət və vəsayət iddiaçısı çoxdur. Bir tayfanın iddiasını qəbul etmək və digər tayfanın iddiasını rədd etmək üçün heç bir yol yoxdur. Əgər birinin iddiası olsa, birinin digərinin iddiasını təkzib etdiyini nəzərə alaraq, hər bir firqə öz iddiasında təkdir”.

“Kəməlud-Din” 1-ci cild, 106-cı səhifə.

Online: https://ar.lib.eshia.ir/27045/1/106

- Şeyxin (r.a) sözündən anlaşıldığı kimi təkcə vəsiyyətlə imamət və naiblik sübut olunmur. Əgər belə olsaydı, hər bir iddiaçıya məhz “Rəsulllahın (s.a.a) vəsiyyəti məndədir” sözünə görə iman gətirməli olacağıq.

Vəsiyyət deyərkən nə nəzərdə tutulur? İmam necə tanınır?

Şeyx Kuleyni (r.a) səhih sənədlə nəql edir:

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الدَّلَالَةِ عَلَى صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ فَقَالَ الدَّلَالَةُ عَلَيْهِ الْكِبَرُ وَ الْفَضْلُ وَ الْوَصِيَّةُ إِذَا قَدِمَ‏ الرَّكْبُ‏ الْمَدِينَةَ فَقَالُوا إِلَى مَنْ أَوْصَى فُلَانٌ قِيلَ إِلَى فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ وَ دُورُوا مَعَ السِّلَاحِ حَيْثُمَا دَارَ فَأَمَّا الْمَسَائِلُ فَلَيْسَ فِيهَا حُجَّةٌ.

"Əli b. İbrahimdən, o Məhəmməd b. İsadan, o Yunusdan, o da Əhməd b. Ömərdən dedi: “İmam Rzadan (ə.s) imamlıqla vəzifələndirilən bir kəsin əlamətini soruşdum. İmam (ə.s) dedi: “İmamlığın işarəsi yaşca böyük, fəzilət sahibi və əvvəlki imam tərəfindən vəsiyyət olunmalıdır. Belə ki, əgər şəhərə bir karvan gəlib “İmam özündən sonra kimə vəsiyyət etdi” deyə soruşsa, “filankəs oğlu filankəsə vəsiyyət etdi” deyə cavab verilər. Siz silah ilə həyat sürün. Suallara cavab vermək, (imamın) höccət olmasına dəlil deyildir".

“əl-Kəfi”, 1-ci cild, 285-ci səhifə, 5-ci hədis.

Online: http://shiaonlinelibrary.com/

Şeyx Səduq (r.a) imamət iddiası edənlərə qarşı hansı dəlili tələb etməyi İmamdan (ə.s) rəvayət edərək qeyd edir:

حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى الْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ عَنْ يَزِيدَ بْنِ إِسْحَاقَ شَعِرٍ قَالَ حَدَّثَنِي هَارُونُ بْنُ حَمْزَةَ الْغَنَوِيُّ عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع مَا الْحُجَّةُ عَلَى الْمُدَّعِي لِهَذَا الْأَمْرِ بِغَيْرِ حَقٍّ قَالَ ثَلَاثَةٌ مِنَ الْحُجَّةِ لَمْ يَجْتَمِعْنَ فِي رَجُلٍ إِلَّا كَانَ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ أَنْ يَكُونَ أَوْلَى النَّاسِ بِمَنْ قَبْلَهُ وَ يَكُونَ عِنْدَهُ سِلَاحُ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ يَكُونَ صَاحِبَ الْوَصِيَّةِ الظَّاهِرَةِ الَّذِي إِذَا قَدِمْتَ الْمَدِينَةَ سَأَلْتَ الْعَامَّةَ وَ الصِّبْيَانَ إِلَى مَنْ أَوْصَى فُلَانٌ فَيَقُولُونَ إِلَى فُلَانٍ.

Əbdüləla b. Əyun belə rəvayət edir: “Əbu Abdullahdan (ə) soruşdum: “Haqqı olmadan bu məsələni (imaməti) iddia edənə qarşı höccət (dəlil) nədir?” İmam (ə) buyurdu: “Üç höccət var və bunlar yalnız bu məsələyə sahib olanda cəm olar. İnsanlar arasında özündən öncəkinə (imama) daha layiq olmalı onda Allah rəsulunun (s) silahı olmalı və AÇIQ-AŞKAR VƏSİYYƏT OLUNMUŞ olmalıdır. Belə ki, əgər şəhərə yetişdiyi zaman uşaqdan böyüyə  bütün insanlardan “filankəs kimə vəsiyyət etmişdir?” deyə soruşsan, onlar da “FİLANKƏSƏ VƏSİYYƏT OLUNMUŞDUR” deyərlər”.

“Xisal” 1-ci cild, 117-ci səhifə, 99-cu hədis.

Online:  https://lib.eshia.ir/15339/1/117

Belə ki, vəsiyyət, imam (ə.s) tərəfindən açıq-aşkar deyilməlidir, o həddə qədər ki, insanlar (şiələr) bundan agah olmalıdır. İndi isə, müxalif tərəfə sual veririk. 2003-cü ildə öz dəvətini bəyan edən şəxsi, bu zamana (2003-cü ilə) qədər kimlər vəsiyyətlə tanıyıb? Əgər vəsiyyət sahibidirsə, açıq-aşkar həmin vəsiyyətə, şana, şöhrətə sahib olmalıdır. Deyilsə ki, “yəmani adlı şəxs zatən hədislərdə məşhurdur” o zaman deyərik ki, heç bir hədisdə rəvayət olunmayıb ki, Yəmani özünün yəmani olduğunu vəsiyyətlə isbat edəcək. Vəsiyyətlə (nəyisə) isbat etmək, yanlız imamət məsələsinə aiddir.

- Əhməd əl-Həsən öz imamətində iddia sahibidirsə, həqiqətən dəvətinin haqq olduğunu və biz şiələri üçün mehriban ata kimi ürək yandırırsa gərəkdir ki, Məsumların (ə.s) bizə imamət təyinatında qoyduğu şərtləri həyata keçirsin. Beləliklə, öz ilahi dəlillərini bizlər üçün tamamlasın.

Əgər Əhməd əl-Həsən imam olduğunu söyləyirsə, gərəkdir ki, möcüzə göstərsin.

قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ: وَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنْصُورٍ الرَّمَادِيُّ ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُهَلَّبُ بْنُ قَيْسٍ، قَالَ: قُلْتُ لِلصَّادِقِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): بِأَيِّ شَيْ‏ءٍ يَعْرِفُ الْعَبْدُ إِمَامَهُ؟ قَالَ: أَنْ يَفْعَلَ كَذَا. وَ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى حَائِطٍ، فَإِذَا الْحَائِطُ ذَهَبَ، ثُمَّ وَضَعَ يَدَه‏ عَلَى أُسْطُوَانَةٍ فَأَوْرَقَتْ مِنْ سَاعَتِهَا  ثُمَّ قَالَ: بِهَذَا يَعْرِفُ الْإِمَام‏
“...

Muhəlləb b. Qeys dedi: imam Sadiqə dedim: “Qul öz imamını nəyi ilə tanıyır? İmam dedi: “Belə etməklə. Əlini divarın üzərinə qoydu və bu zaman DİVAR (hərəkət edərək) GETDİ. Sonra dedi: “BUNUNLA İMAM TANINIR”.

Şeyx Təbəri “Dələilul-İməmə” 1-ci cild, 250,251-ci səhifələr, 9-cu hədis

Online: http://shiaonlinelibrary.com

و قال: حدثنا أحمد بن محمّد بن أبي نصر عن حماد بن عيسى عن عبد اللّه بن أبي يعفور قال: قال أبو عبد اللّه جعفر بن محمّد عليه السّلام: ما من معجزة من معجزات الأنبياء و الأوصياء إلا و يظهر اللّه تبارك و تعالى مثلها في يد قائمنا لإتمام الحجة على الأعداء

“...Abdullah b. Əbi Yəfur dedi: “İmam Sadiq (ə.s) buyurub: “Peyğəmbərlər və vəsilər arasında elə bir MÖCÜZƏ yoxdur ki, Allah (ə.c) onun bənzərini Qaimimizin (ə.f) əlində zahir etməsin. Düşmənlərinə qarşı HÖCCƏTİ (ONUNLA) TAMAMLAYACAQDIR”.

Hürr Amili, “İsbətul-Hudət”, 5-ci cild, 328-ci səhifə, 137-ci hədis.

Online: https://lib.eshia.ir/71405/5/328/137

حدثنا علي بن احمد قال حدثنا محمد بن أبى عبدالله عن موسى بن عمران عن عمه، عن علي بن أبى حمزة، عن أبى بصير قال: قلت لأبي عبد الله (عليه السلام) لاي علة اعطى الله عزوجل أنبيائه ورسله وأعطاكم المعجزة؟ فقال: ليكون دليلا على صدق من أتى به والمعجزة علامة لله إلا يعطيها إلا أنبيائه ورسله وحججه ليعرف به صدق الصادق من كذب الكاذب.

“...Əbu Bəsir deyir: “Əbu Abdullahdan (ə.s) soruşdum: “Hansı səbəbə görə Allah əzzə və cəllə peyğəmbərlərə, rəsullara və sizə möcüzə əta etmişdir?”. İmam buyurdu: “Çünki (bu möcüzə) onu gətirən kəsin (peyğəmbərin) DOĞRULUĞUNA BİR DƏLİL OLSUN. Möcüzə Allaha məxsus bir əlamətdir. Onu yalnız Öz peyğəmbərləri, rəsulları və HÖCCƏTLƏRİNƏ əta edər ki, onunla doğru danışanın doğruluğu ilə yalançı da yalanı ilə tanınsın”.

Şeyx Səduq (r.a) “İləluş-Şəraiə”, 1-ci cild, 122-ci səhifə, 100-cü bab, 1-ci hədis.

Online: http://shiaonlinelibrary.com

Qeyd olunan hədislər işığında, Əhməd əl-Həsəndən xahiş edirik ki, biz Əhli-beyt (ə.s) tərəfdarlarına ilahi, təbiət möcüzəsi göstərərək haqq bayrağı altında cəm etsin. Necəki, özündən əvvəlki höccətlər, imamlar, peyğəmbərlər möcüzə ilə ( kimisi, əsasını ilana çevirərək, kimisi körpə ikən danışaraq, kimisi ölünü dirildərək və.s) haqqaniyətini izhar etmişdir.

İmam bütün dillərdə fəsih (fəsahətli, aydın, gözəl) şəkildə danışmalıdır.

أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ بِمَ يُعْرَفُ الْإِمَامُ قَالَ فَقَالَ بِخِصَالٍ أَمَّا أَوَّلُهَا فَإِنَّهُ بِشَيْ‏ءٍ قَدْ تَقَدَّمَ مِنْ أَبِيهِ فِيهِ بِإِشَارَةٍ إِلَيْهِ «3» لِتَكُونَ عَلَيْهِمْ حُجَّةً وَ يُسْأَلُ فَيُجِيبُ وَ إِنْ سُكِتَ عَنْهُ ابْتَدَأَ وَ يُخْبِرُ بِمَا فِي غَدٍ وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ بِكُلِّ لِسَانٍ ثُمَّ قَالَ لِي يَا أَبَا مُحَمَّدٍ أُعْطِيكَ عَلَامَةً قَبْلَ أَنْ تَقُومَ فَلَمْ أَلْبَثْ أَنْ دَخَلَ عَلَيْنَا رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ خُرَاسَانَ فَكَلَّمَهُ الْخُرَاسَانِيُّ بِالْعَرَبِيَّةِ فَأَجَابَهُ أَبُو الْحَسَنِ ع بِالْفَارِسِيَّةِ فَقَالَ لَهُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ اللَّهِ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا مَنَعَنِي أَنْ أُكَلِّمَكَ بِالْخُرَاسَانِيَّةِ غَيْرُ أَنِّي ظَنَنْتُ أَنَّكَ لَا تُحْسِنُهَا فَقَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ إِذَا كُنْتُ لَا أُحْسِنُ أُجِيبُكَ فَمَا فَضْلِي عَلَيْكَ ثُمَّ قَالَ لِي يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ الْإِمَامَ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ كَلَامُ أَحَدٍ مِنَ النَّاسِ وَ لَا طَيْرٍ وَ لَا بَهِيمَةٍ وَ لَا شَيْ‏ءٍ فِيهِ الرُّوحُ فَمَنْ لَمْ يَكُنْ هَذِهِ الْخِصَالُ فِيهِ فَلَيْسَ هُوَ بِإِمَامٍ.

“...Əbu Bəsir dedi: Əbul-Həsənə dedim: “İmam hansı əlamətlə tanınır?” İmam (ə.s) buyurdu: “İmamın tanınmasını göstərən bir neçə xüsusiyyət vardır. Bunlardan birincisi, atasından ona bir işarə verilməsidir. Bu, insanlar üçün onun imam olduğunun dəlilidir. İnsanlar ona sual verdikdə dərhal cavab verir, əgər hüzurunda sussalar, o, özü danışmağa başlayar və sabah olacaqları xəbər verər. İnsanlarla HƏR DİLDƏ DANIŞAR”. Sonra dedi: “Ey Əbu Məhəmməd! Sən buradan qalxmadan, SƏNƏ İMAMLIĞIN ƏLAMƏTİNİ GÖSTƏRƏCƏYƏM. Çox keçmədən içəri xorasanlı bir nəfər daxil oldu. O imamla ərəb dilində danışdı. Lakin, Əbul-Həsən (ə.s) ona FARSCA CAVAB VERDİ. Xorasanlı şəxs dedi: “Vallahi, məni səninlə Xorasan dilində (farsca) danışmaqdan çəkindirən sənin fars dilində yaxşı bilməməyini zənn etməyim idi”. İmam (ə.s) buyurdu: “Subhənallah! Mən sənə gözəl cavab verə bilməsəm, bəs mənim səndən üstünlüyüm nədir?” Sonra buyurdu: “Ey Əbu Məhəmməd! Heç bir insanın, heç bir quşun, heç bir heyvanın və içində ruh olan HEÇ BİR VARLIĞIN DANIŞMASI İMAMDAN GİZLİ QALMAZ. Hər hansı bir kəsdə bu xüsusiyyət yoxdursa, O İMAM DEYİLDİR”.

Şeyx Kuleyni, “əl-Kəfi” 1-ci cild, 285-ci səhifə, 7-ci hədis

Online: https://lib.eshia.ir/11005/1/285/

Bəsrədə dünyaya gələn, miliyyətcə ərəb olan Əhməd əl-Həsəndən, farsça, Azərbaycan dilində və Azərbaycanda yaşayan etnik millətlərin dilində fəsih şəkildə danışmasını istəyirik ki, bizlərə imamət əlamətini bürhan etsin.

- Əgər özünü imam deyil də, İmamın (ə.f) səfiri, naibi (əvvəlki naiblər kimi) bilirsə, yenə də bizə möcüzə göstərməsi gərəklidir. Bunun müqabilində biz də qeybətus-suğra dövrünün şiələri kimi möcüzəni gördükdən sonra ona iman gətirə bilərik.

Şeyx Təbərsi (r.a) buyurur:

و لم يقم أحد منهم بذلك إلا بنص عليه من قبل صاحب الأمر ع- و نصب صاحبه الذي تقدم عليه و لم تقبل الشيعة قولهم إلا بعد ظهور آية معجزة تظهر على يد كل واحد منهم من قبل صاحب الأمر ع تدل على صدق مقالتهم و صحة بابيتهم

“Onların heç biri bu işi Sahibul-Əmr (ə.f) tərəfdən nəss gəlmədən və özündən əvvəlki şəxs onu bu məqama təyin etmədən yerinə yetirməmişlər. Şiələr də onların sözlərini Sahibul-Əmr (ə.f) tərəfindən olub, onların əli ilə baş verən və onların dediklərinin və səfirliklərinin doğruluğuna dəlalət edən MÖCÜZƏVİ BİR ƏLAMƏT GÖRMƏDƏN qəbul etməmişlər”.

“Əl-İhticəc” 2-ci cild, 478-ci səhifə.

Online: https://lib.eshia.ir/10412/2/478/

İmamın (ə.f) xüsusi naiblərinin özünə məxsus möcüzələri var idi.

1.Məhəmməd Səmurinin (r.a) möcüzəsi.

حَدَّثَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ صَالِحُ بْنُ شُعَيْبٍ الطَّالَقَانِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فِي ذِي الْقَعْدَةِ سَنَةَ تِسْعٍ وَ ثَلَاثِينَ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَخْلَدٍ قَالَ: حَضَرْتُ بَغْدَادَ عِنْدَ الْمَشَايِخِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ فَقَالَ الشَّيْخُ أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ السَّمُرِيُّ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ ابْتِدَاءً مِنْهُ رَحِمَ اللَّهُ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ الْقُمِّيَّ قَالَ فَكَتَبَ الْمَشَايِخُ تَارِيخَ ذَلِكَ الْيَوْمِ فَوَرَدَ الْخَبَرُ أَنَّهُ تُوُفِّيَ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَ مَضَى أَبُو الْحَسَنِ السَّمُرِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بَعْدَ ذَلِكَ فِي النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ سَنَةَ ثَمَانٍ وَ عِشْرِينَ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ.

“...Əhməd b. İbrahim b. Məxləd deyir: “Bağdadda Şeyxlərin yanına gəldim. Şeyx Əbül-Həsən Əli b. Məhəmməd Səmuri ilk başlayaraq mənə dedi: “ALLAH Əli b. Hüseyn b. Musa b. Babəveyh Qumiyə RƏHMƏT ETSİN”. Deyir: “Şeyxlər həmin günün tarixini yazdılar. Bundan sonra xəbər gəldi ki, o, elə HƏMİN GÜN VƏFAT ETMİŞDİR. Əbül-Həsən Səmuri də ondan sonra 328-ci ildə nimeyi-şəbanda vəfat etdi”.

Şeyx Səduq, “Kəməlud-Din”, 2-ci cild, 503-cü səhifə, 32-ci hədis

Online: https://lib.eshia.ir/27045/2/503/

- Naiblərin müəyyən qeybi xəbərləri bilməsi onlara verilmiş möcüzə və fəzilətlərdəndir.

2.Hüseyn b. Ruh (r.a) Nobəxtinin möcüzəsi:

أخبرنا جماعة ، عن محمد بن علي بن الحسين بن موسى بن بابويه قال :أخبرنا محمد بن علي بن متيل قال : كانت امرأة يقال لها زينب من أهل آبة ، وكانت امرأة محمد بن عبديل الآبي معها ثلاثمائة دينار ، فصارت إلى عمي جعفر بن أحمد  بن متيل وقالت : أحب أن يسلم هذا المال من يدي إلى يد أبي القاسم بن روح رضي الله عنه قال : فأنفذني معها أترجم عنها فلما دخلت على أبي القاسم بن روح رضي الله عنه أقبل عليها بلسان آبي فصيح فقال لها " : زينب جونا جون بدا  كوليه جونسته  ومعناه كيف أنت وكيف كنت  وما خبر صبيانك ، فاستغنت من الترجمة وسلمت المال ورجعت.

“...Muhəmməd b. Əli b. Məttil deyir: “Abə əhlindən bir qadın vardı. Ona Zeynəb deyirdilər. O, Muhəmməd b. İbdil Abinin yoldaşı idi. Qadının üzərində 300 dinar vardı. Əmim Cəfər b. Muhəmməd b. Məttilin yanına gəlib, dedi: “İstəyirəm ki, bu malı öz əlimlə Əbül-Qasim b. Ruhun əlinə təslim edim”. Əmim məni onun yanına göndərdi ki, tərcüməçisi olum. Əbül-Qasimin yanına çatdıqda FƏSİH ABİ DİLİNDƏ həmin qadınla danışıb dedi: “Zeynəb! Cuna, cun bəda kuliye cuniste?” Mənası belə idi: “Necəsən, yaxşısan, harda idin, qızların necədir?” Qadının tərcüməçiyə ehtiyacı olmadı, malı təslim edib qayıtdı”

Şeyx Tusi, “Əl-Ğeybə”, 1-ci cild, 321-ci səhifə.

Online: https://lib.eshia.ir/15084/1/321/

- Hüseyn b. Ruh da (r.a) İmamlar (ə.s) kimi fərqli dillərdə FƏSİH şəkildə danışırdı (fərqli dillərdə fəsih şəkildə danışmağın möcüzə olduğunu yuxarıda göstərdik).

İndi isə, İmamın (ə.f) naibindən istəyirik ki, Vəli Əsr (ə.f) tərəfdən bizə möcüzə təqdim etsin. Yox, əgər bu yazılarında (https://ahmedalhasan313.wordpress.com/.../qaim-%c9%99hm.../?fbclid=IwAR22-QA_KSj-cRhy86ESzU6CLVqJsk5a-_2ulR5auQmYtKH3DuBiGGP7Iqs) deyildiyi kimi, qaim Əhməd əl-Həsəndirsə, o zaman İmamın (ə.f) naibi deyil əksinə, mütləq şəkildə imam olmalıdır.

وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْعَلَاءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ تَكُونُ‌ الْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ قَالَ لَا قُلْتُ أَ فَيَكُونُ إِمَامَانِ فِي وَقْتٍ وَاحِدٍ قَالَ لَا إِلَّا وَ أَحَدُهُمَا صَامِتٌ قُلْتُ فَالْإِمَامُ يَعْرِفُ الْإِمَامَ الَّذِي مِنْ بَعْدِهِ قَالَ نَعَمْ قَالَ قُلْتُ الْقَائِمُ إِمَامٌ قَالَ نَعَمْ إِمَامُ بْنُ إِمَامٍ قَدِ اؤْتُمَّ بِهِ قَبْلَ ذَلِكَ.

“...Abdul-Əla imam Sadiqdən (ə.s) nəql edərək deyib: “Ona dedim: Yer üzü imamsız ola bilər? Dedi: “Xeyr”. Dedim: Bəs eyni vaxtda iki imam ola bilərmi? Buyurdu: Xeyr. Bir halda ola bilər, o da digərinin sakit qalmasıdır. Dedim: Bəs imam özündən sonrakı imamı tanıyır? Dedi: “Bəli”. Dedim: QAİM İMAMDIR? Dedi: BƏLİ, İMAM OĞLU İMAMDIR, bundan (zühurdan) öncə ona iqtida olunmuşdur ”.
- Buradan aydın olur ki, qaim olan şəxs mütləq imam olmalı və yuxarıda imamın əlaməti barədə sadaladığımız əlamətləri gerçəkləşdirməlidir.

“Vəsiyyət hədisindəki digər problemlər.”

Yəmanilər iddia edir ki, Rəsulallahın (s.a.a) son vəsiyyəti məhz “12 imam və 12 məhdi” olub və heç bir yerdə də Rəsulallahın (s.a.a) son vəsiyyəti qeyd olunmayıbdır.

-Bəli, Rəsulallahın (s.a.a) əsas hədəfi, təkallahlılığı təbliğ etmək və özündən sonrakı rəhbərləri ümmətə bəyan etmək idi. Lakin, “vəsiyyət hədisindən” başqa heç bir yerdə Rəsulallah (s.a.a) 12 imam ifadəsini işlətməmiş, bu barədə bir göstəriş verməmişdir. Yanlız və yanlız (iddiaya görə) ölüm ayağında olarkən deyib. Yəni, 21 illik peyğəmbərlik həyatında, yanlız ölüm ayağında həmin (12 məhdi) vacibatı iqrar edib.

Bəs həqiqətdə Rəsulallahın (s.a.a) son vəsiyyəti nə idi?

Süleym b. Qeys nəql edir:

يا طلحة، ألست قد شهدت رسول الله صلى الله عليه وآله حين دعا بالكتف ليكتب فيها ما لا تضل الأمة ولا تختلف، فقال صاحبك ما قال: (إن نبي الله يهجر) فغضب رسول الله صلى الله عليه وآله ثم تركها؟ قال: بلى، قد شهدت ذاك. قال: فإنكم لما خرجتم أخبرني بذلك رسول الله صلى الله عليه م يشهدا إلا على حق، ولأنت أصدق وآثر عندي منهما. ثم أقبل عليه السلام على طلحة فقال: إتق الله يا طلحة وأنت يا زبير وأنت يا سعد وأنت يا بن عوف، اتقوا الله وآثروا رضاه واختاروا ما عنده ولا تخافوا في الله لومة لائم. وآله وبالذي أراد أن يكتب فيها وأن يشهد عليها العامة. فأخبره جبرائيل: (أن الله عز وجل قد علم من الأمة الاختلاف والفرقة)، ثم دعا بصحيفة فأملى علي ما أراد أن يكتب في الكتف وأشهد على ذلك ثلاثة رهط: سلمان وأبا ذر والمقداد، وسمى من يكون من أئمة الهدى الذين أمر الله بطاعتهم إلى يوم القيامة. فسماني أولهم ثم ابني هذا - وأدنى بيده إلى الحسن - ثم الحسين ثم تسعة من ولد ابني هذا - يعني الحسين -. كذلك كان يا أبا ذر وأنت يا مقداد؟ فقاموا وقالوا: نشهد بذلك على رسول الله صلى الله عليه وآله. فقال طلحة: والله لقد سمعت من رسول الله صلى الله عليه وآله يقول لأبي ذر: (ما أظلت الخضراء ولا أقلت الغبراء على ذي لهجة أصدق من أبي ذر ولا أبر عند الله)، وأنا أشهد أنهما

“(Əmirəl-Möminin (ə.s) buyurdu: ) Ey Təlhə! Peyğəmbər (s) ümmətinin yoldan azmaması və ixtilafa düşməməsi üçün üzərində yazacaq bir parça kağız istədikdə sən orada deyildin? O zaman yoldaşın (Ömər) ona dedi: “Peyğəmbər sayıqlayır!”. Peyğəmbər (s) isə bundan qəzəblənib yazmaqdan imtina etdi”. Təlhə dedi: “Bəli, bunun şahidiyəm” dedi. Əli (ə) buyurdu: “Siz Peyğəmbərin hüzurundan ayrıldıqda O MƏNƏ HƏMİN KAĞIZA YAZMAQ İSTƏDİKLƏRİNİ VƏ BÜTÜN CAMAATI DA ŞAHİD TUTMAQ İSTƏDİYİNİ MƏNƏ SÖYLƏDİ. Cəbrayıl ona xəbər vermişdi ki, Allah bu ümmətin bölünüb ixtilafa düşəcəklərini bilir. Sonra kağız istədi və YAZMAQ İSTƏDİKLƏRİNİ MƏNƏ İMLA ETDİ. Üç nəfəri də buna şahid tutdu. Onlar: “Salman, Əbu Zərr və Miqdaddır. BU KAĞIZA Allahın qiyamət gününə qədər itaətlərini əmr etdiyi HİDAYƏT İMAMLARININ ADLARINI YAZDI. Birinci mənim adımı yazdı. Sonra (əlini Həsənə uzatdı) bu oğlumun adını yazdı. Ondan sonra Hüseyn və Hüseyndən bu oğlumun (yəni Hüseynin) övladlarından doqquz nəfərin adını yazdı. Ey Əbu Zərr, belə olmadımı? Ya sən, ey Miqdad?” Əbu Zərr və Miqdad ayağa qalxaraq dedilər: “Biz Peyğəmbərin (s) bunları söylədiyinə şahidlik edirik”. Təlhə dedi: “Allaha and olsun, Peyğəmbərin (s) Əbu Zərr haqqında belə buyurub: “Əbu Zərdən daha doğru danışan və daha xeyirli bir şəxsin üzərinə səma kölgə salmamış və yer üzərində daşımamışdır”. Mən də bu ikisinin həqiqətdən başqasına şahidlik etmədiklərinə şəhadət verirəm. (Ey Əli!) Sən mənim nəzərimdə bu ikisindən daha üstün və daha doğru danışansan! Sonra Əli üzünü Təlhəyə tutub dedi: “Allahdan qorx, ey Təlhə, ey Zübeyr, ey Sad və sən ey Əbdürrəhman b. Ovf! Allahdan qorxun! Onun razılığını üstün tutun və yanında olanları seçin! Allah yolunda danlayanın danlağından qorxmayın!”.

“Kitəbu Suleym b. Qeys əl-Hiləli” 1-ci cild, 211,212-cu səhifələr

Online: https://hz.turathalanbiaa.com/public/3165.pdf

Qeyd edilən hədisi təsdiq edən digər bir hədis:

ما كتبه رسول الله صلى الله عليه وآله في الكتف
وعن سليم بن قيس، قال: سمعت سلمان يقول: سمعت عليا عليه السلام - بعد ما قال ذلك الرجل ما قال وغضب رسول الله صلى الله عليه وآله ودفع الكتف -: ألا نسأل رسول الله صلى الله عليه وآله عن الذي كان أراد أن يكتب في الكتف مما لو كتبه لم يضل أحد ولم يختلف اثنان

“Peyğəmbərin (s) kağızda yazdıqları”

Süleym b.  Qeys Salmanın belə dediyini eşitdiyini söyləyir: “Həmin kəsin (Ömərin) söylədiklərinə görə Peyğəmbərin (s) qəzəblənib yazmaq fikrindən daşınmasından sonra Əlinin (ə) belə dediyini eşitdim: “Peyğəmbərdən (s) kağıza nə yazmaq istədiyini soruşaqmı? Belə ki, həmin şey yazılsa HEÇ KƏS YOLDAN AZMAZ və iki nəfər belə bir-birilə əsla ixtilafa düşməz”.

كلام رسول الله صلى الله عليه وآله بعد قول عمر
فسكت حتى إذا قام من في البيت وبقي علي وفاطمة والحسن والحسين عليهم السلام وذهبنا نقوم أنا وصاحبي أبو ذر والمقداد، قال لنا علي عليه السلام: إجلسوا. فأراد أن يسأل رسول الله صلى الله عليه وآله ونحن نسمع، فابتدأه رسول الله صلى الله عليه وآله فقال: (يا أخي، أما سمعت ما قال عدو الله؟ أتاني جبرئيل قبل فأخبرني أنه سامري هذه الأمة وأن صاحبه عجلها، وأن الله قد قضى الفرقة والاختلاف على أمتي من بعدي، فأمرني أن أكتب ذلك الكتاب الذي أردت أن أكتبه في الكتف لك وأشهد هؤلاء الثلاثة عليه، ادع لي بصحيفة).

“Ömərin sözündən sonra Peyğəmbərin (s) dedikləri”

“Evdə olanlar qalxıb gedənə qədər mən susdum. Evdə yalnız Əli, Fatimə, Həsən və Hüseyn qaldılar. Mən və yoldaşım Əbu Zərr və Miqdad da getmək üçün ayağa qalxdıq, lakin Əli (ə) bizə oturmamızı söylədi. Əli Peyğəmbərdən (s) soruşmaq istəyirdi və bizdə onu dinləyirdik. Amma Peyğəmbər (s) ondan əvvəl sözə başlayıb dedi: “Ey qardaşım! Allah düşməninin nə dediyini eşitdin? Cəbrayıl bir az əvvəl yanıma gəlmişdi. Onun bu ümmətin Samirisi və dostunun isə ümmətin buzovu olduğunu bildirdi. Uca Allah məndən sonra ümmətimdə bölünməyi və ixtilafı təqdir edib. Mənə kağıza yazmaq istədiklərimi sənin üçün yazmamı və bu üç nəfəri də şahid tutmamı əmr etdi. Mənə bir kağız gətir”.

أسماء الأئمة الاثني عشر عليهم السلام في الكتف
فأتى بها، فأملى عليه أسماء الأئمة الهداة من بعده رجلا رجلا وعلي عليه السلام يخطه بيده. وقال صلى الله عليه وآله: إني أشهدكم إن أخي ووزيري ووارثي وخليفتي في أمتي علي بن أبي طالب، ثم الحسن ثم الحسين ثم من بعدهم تسعة من ولد الحسين ثم لم أحفظ منهم غير رجلين علي ومحمد، ثم اشتبه الآخرون (١ (من أسماء الأئمة عليهم السلام، غير أني سمعت صفة المهدي وعدله وعمله وأن الله يملأ به الأرض عدلا كما ملئت ظلما وجورا. ثم قال النبي صلى الله عليه وآله: إني أردت أن أكتب هذا ثم أخرج به إلى المسجد ثم أدعو العامة فأقرأه عليهم وأشهدهم عليه. فأبى الله وقضى ما أراد. ثم قال سليم: فلقيت أبا ذر والمقداد في إمارة عثمان فحدثاني. ثم لقيت عليا عليه السلام بالكوفة والحسن والحسين عليهما السلام فحدثاني به سرا ما زادوا ولا نقصوا كأنما ينطقون بلسان واحد.

“On iki imamın (ə) adları kağızda yazılmışdı”.

“Kağızı gətirdi. Peyğəmbər (s) bir-bir özündən sonrakı HİDAYƏT İMAMLARININ ADLARINI SÖYLƏYİRDİ və Əli də (ə) yazırdı. Sonra buyurdu: “Mən sizi şahid tuturam ki, qardaşım, vəzirim, varisim, ümmətim arasında XƏLİFƏM ƏLİ İBN ƏBU TALİBDİR. ONDAN SONRA HƏSƏN, ondan sonra HÜSEYN və ondan sonra da HÜSEYNİN ÖVLADLARINDAN OLAN 9 NƏFƏR”.  Onlardan yalnız ikisinin adı - Əli və Muhəmməd yadımda qaldı. Digər imamların (ə) adlarını qarışdırdım . Amma Mehdinin xüsusiyyətləri, ədaləti və edəcəkləri haqqında eşitdiklərimi unutmadım. Allah onun vasitəsilə haqsızlıq və zülmlə dolmuş yer üzünü haqq və ədalətlə dolduracaq. Sonra Peyğəmbər (s) buyurdu: “Mən bunları yazmağı, məscidə getməyi, hər kəsi çağırmağı, onlara oxumağı və onları buna şahid tutmağı istəyirdim. Amma Uca Allah istəmədi və təqdir etdiyi şeyin olmasına hökm verdi. Süleym deyir: “Osmanın xəlifəliyi zamanında Əbu Zərr və Miqdadla görüşdüm. İkisi də bunu mənə danışdılar. Sonra Kufə şəhərində Əli (ə), Həsən (ə) və Hüseyn (ə) ilə görüşdüm. Onlar da gizlicə bunları mənə söylədilər. Sanki bir ağızdan danışırmışlar kimi nə bir hərfi əskik, nə də artıq söylədilər...”

“Kitəbu Suleym b. Qeys əl-Hiləli” 1-ci cild, 398,399-cu səhifələr

Online: https://hz.turathalanbiaa.com/public/3165.pdf

Göründüyü kimi, Rəsulallah (s.a.a) vəfat gecəsində yanlız 12 nəfərdən ibarət hidayət imamlarının adlarını söyləyərək vəsiyyətini tamamlamışdır. Əlavə heç bir şəxs və şəxslər olmadan. Hədisdə qeyd olunan “ümmətinin yoldan azmaması və ixtilafa düşməməsi üçün” sözü yanlız 12 imama şamildir. Əgər deyilsə ki, “hədis naqisdir, 12 məhdi sözü qeyd edilməyib” o zaman bunun müqabilində digər məsumlardan (ə.s) “ümmətin zəlalətə düşməməsi üçün” 12 məhdinin də zəruri olduğunu göstərən hədislər gətirmək labüd olur. Ya da daha da asanlaşdıra bilərik. Məsumlardan (ə.s) 12 imamdan əlavə 12 məhdiyə də itaət edilməsinin zərurəti barədə hədis təqdim etsinlər.

- Fərz edək ki, 12 məhdinin bəyanı o qədər gizli idi ki, son vaxta qədər Rəsulallah (s.a.a) heç bir şey demədi. Yanlız, ölümünə az qalmış 12 məhdiyə etiqad zərurətini bizə çatdırdı. Bu nəzəriyyə Quran və hədis işığında batildir. Belə ki, Allahu mütəal maidə 3-də buyurur:

اَلْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِیتُ لَکُمُ الاِسْلامَ دِیناً

“Bu gün kafirlər sizin dininizin məhv olmasından ümidlərini kəsiblər. Odur ki, onlardan qorxmayın, Mən(ə itaət etməmək)dən qorxun. Bu gün DİNİNİZİ SİZİN ÜÇÜN KAMİL ETDİM, sizə Öz NEMƏTİMİ TAMAMLADIM və (sabit) bir din kimi sizin üçün İslamı qəbul etdim”.

Yəni, Rəsulallahın (s.a.a) vəzifəsi məhz Qədir-xum günündə artıq tamamlandı. Son höccətini insanlara bəyan etdi. Necə ki, şeyx Kuleyni (r.a) səhih sənədlə nəql edib.

قَالَ عُمَرُ بْنُ أُذَيْنَةَ قَالُوا جَمِيعاً غَيْرَ أَبِي الْجَارُودِ وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ كَانَتِ الْفَرِيضَةُ تَنْزِلُ بَعْدَ الْفَرِيضَةِ الْأُخْرَى وَ كَانَتِ الْوَلَايَةُ آخِرَ الْفَرَائِضِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‌ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ‌ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَا أُنْزِلُ عَلَيْكُمْ بَعْدَ هَذِهِ فَرِيضَةً قَدْ أَكْمَلْتُ لَكُمُ الْفَرَائِضَ.

“Ömər b. Uzeynə dedi: “Əbil-Caruddan başqa (imam Baqirin yanında olanların) hamısı dedi: “İmam Baqir (ə.s) buyurub: “Vacibatlar bir-birinin ardınca nazil olurdu. Vilayət (qədir-xum), VACİBATLARIN ƏN SONUNCUSUDUR. Allah (ə.c) buyurub: “Bugün sizin dininizi kamil etdim və nemətimi tamamladım”. İmam Baqir (ə.s) dedi: “Allah bu ayədə buyurur ki, bundan sonra SİZİN ÜÇÜN HEÇ BİR VACİBAT NAZİL OLMAYACAQ. Artıq sizin üçün BÜTÜN VACİBATLARI KAMALA ÇATDIRDIM (TAMAMLADIM)”.

“Əl-Kəfi” 1-ci cild, 289-cu səhifə, 4-cü hədis.

Online: https://lib.eshia.ir/11005/1/289

- İndi isə, necə olur ki, Allah (ə.c) qəti şəkildə bütün vacibatları tamamladığını söyləyir, bir yandan da Rəsulallah (s.a.a) vəfat etdiyi gecə başqa bir vacibatı vəsiyyət edir. Buradan anlaşılır ki, ya Allah yalan danışır, ya Rəsulu, ya da iddiaçı tərəf.

(c) Möhsin Məhdi