Əziz oxucular! Bu məqaləmizdə sələfi alimi Abdullah əl-Ğuneymanın "Səhih Müslim" kitabından sitat gətirdiyi "Səqəleyn" hədisini necə təhrif etdiyini diqqətinizə çatdıracağıq.
Abdullah ibn Muhəmməd əl-Ğuneyman özünün "Səbaikul-zəhəbiyyə bi-şərhil-əqidətil-vasitiyyə" kitabında yazır:
جاء فی صحیح مسلم من حدیث زید بن الأرقم أن رسول الله (ص) خطب فی مکان یقال له : غدیر خم – وهو مکان بین مکة والمدینة فی مرجعه من حجة الوداع – فقال : إن عبدا خیره الله جل وعلا بین ما عنده وبین الدنیا فاختار ما عند الله. فعند ذلک بکى أبو بکر وقال : ولکن نفدیک بآبائنا وأمهاتنا ثم قال : یوشک أن یأتینی رسول ربی فأجیب وإنی تارک فیکم ثقلین کتاب الله وسنتی واحفظونی فی أهل بیتی.
“Səhihü-Müslim” kitabında Zeyd ibn Ərqəmdən belə nəql olunur: Allah Rəsulu (s) Vida həccindən qayıdarkən Məkkə ilə Mədinə arasında yerləşən Qədir-Xum deyilən bir yerdə xütbə edib dedi: “Allah bir bəndəni Öz yanında olan ilə dünya arasında seçim qarşısında qoydu, o bəndə də Allah yanında olanı seçdi.” Bu zaman Əbu Bəkr ağlayıb dedi: “Ata-analarımız sənə qurban olsun!” Sonra Peyğəmbər dedi: “Rəbbimin elçisinin mənim yanıma gəlməsinə və mənim onun dəvətinə cavab verməyimə az qalır. Mən sizin aranızda iki ağır əmanət qoyub gedirəm: Allahın kitabı və sünnəm. Məndən sonra Əhli-Beytim barədə diqqətli olun.”
Fotoşəkil: Abdullah ibn Muhəmməd əl-Ğuneyman, "Səbaikul-zəhəbiyyə bi-şərhil-əqidətil-vasitiyyə", səh.463 ("Dar İb nəl-Cəuzi", ər-Riyad)
İndi isə görək "Səhih Müslim" kitabının orijinal nüsxəsində rəvayət necə nəql edilib:
حَدَّثَنِي يَزِيدُ بْنُ حَيَّانَ، قَالَ انْطَلَقْتُ أَنَا وَحُصَيْنُ، بْنُ سَبْرَةَ وَعُمَرُ بْنُ مُسْلِمٍ إِلَى زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ فَلَمَّا جَلَسْنَا إِلَيْهِ قَالَ لَهُ حُصَيْنٌ لَقَدْ لَقِيتَ يَا زَيْدُ خَيْرًا كَثِيرًا رَأَيْتَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَسَمِعْتَ حَدِيثَهُ وَغَزَوْتَ مَعَهُ وَصَلَّيْتَ خَلْفَهُ لَقَدْ لَقِيتَ يَا زَيْدُ خَيْرًا كَثِيرًا حَدِّثْنَا يَا زَيْدُ مَا سَمِعْتَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - يَا ابْنَ أَخِي وَاللَّهِ لَقَدْ كَبِرَتْ سِنِّي وَقَدُمَ عَهْدِي وَنَسِيتُ بَعْضَ الَّذِي كُنْتُ أَعِي مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَا حَدَّثْتُكُمْ فَاقْبَلُوا وَمَا لاَ فَلاَ تُكَلِّفُونِيهِ . ثُمَّ قَالَ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَوْمًا فِينَا خَطِيبًا بِمَاءٍ يُدْعَى خُمًّا بَيْنَ مَكَّةَ وَالْمَدِينَةِ فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ وَوَعَظَ وَذَكَّرَ ثُمَّ قَالَ " أَمَّا بَعْدُ أَلاَ أَيُّهَا النَّاسُ فَإِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ يُوشِكُ أَنْ يَأْتِيَ رَسُولُ رَبِّي فَأُجِيبَ وَأَنَا تَارِكٌ فِيكُمْ ثَقَلَيْنِ أَوَّلُهُمَا كِتَابُ اللَّهِ فِيهِ الْهُدَى وَالنُّورُ فَخُذُوا بِكِتَابِ اللَّهِ وَاسْتَمْسِكُوا بِهِ " . فَحَثَّ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ وَرَغَّبَ فِيهِ ثُمَّ قَالَ " وَأَهْلُ بَيْتِي أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِي أَهْلِ بَيْتِي أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِي أَهْلِ بَيْتِي أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِي أَهْلِ بَيْتِي " .
Yezid ibn Həyyan mənə belə rəvayət etdi: Husayn ibn Səbrə və Ömər ibn Müslimlə birlikdə Zeyd ibn Ərqəmin yanına getdik. Onun yanına oturduqda, Husayn ona dedi: "Ey Zeyd! Sən böyük səadətə nail olmusan; Allahın Rəsulu ilə görüşmüsən, onun hədisini eşitmisən, onunla birlikdə döyüşlərdə iştirak etmisən, onun arxasında namaz qılmısan. Həqiqətən də böyük səadətə nail olmusan. Ey Zeyd, Allah Rəsulundan (s) eşitdiklərindən bizə bir hədis nəql et. Zeyd dedi: "Ey qardaşım oğlu! Vallahi yaşlanmışam və zamanım da dolub. Allah Rəsulundan (s) eşitdiklərimin bəzisini unutmuşam. Ona görə də rəvayət etdiklərimi qəbul edin, rəvayət etmədiklərimə görə də məni mükəlləf etməyin." Sonra sözlərinə belə davam etdi: "Bir gün Allah Rəsulu (s) Vida həccindən qayıdarkən Məkkə ilə Mədinə arasında yerləşən Qədir-Xum deyilən bir yerdə xütbə etmək üçün ayağa qalxdı. Allaha həmd və səna etdi, nəsihət etdi, xatırlatdı. Sonra isə buyurdu: "Ey insanlar! Diqqət edin! Mən də bir bəşərəm. Allahın elçisinin gəlişi və mənim də bu dəvəti qəbul edəcəyim gün yaxındır. Mən sizin aranızda iki ağır əmanət qoyub gedirəm: Biri Allahın kitabıdır ki, onda hidayət və nur var. Allahın kitabından bərk-bərk yapışın və ona sarılın." Peyğəmbəri Əkrəm (s) Allahın kitabına əməl etməyi təkid etdikdən sonra buyurdu: "Və (ikincisi) mənim Əhli-Beytimdir. Əhli-Beytim barəsində sizə Allahı xatırladıram. Əhli-beytim barəsində sizə Allahı xatırladıram. Əhli-Beytim barəsində sizə Allahı xatırladıram."
Fotoşəkil: Səhih Müslim, c.2, s.1312-1313, h. 2408 (Daru İhyait-Turasil-Ərəbi, Beyrut, 1412/1991)
Ümumən əl-Ğuneyman bu rəvayətdə 3 təhrifə imza atmışdır. Biz mövzu uzanmasın deyə sadəcə iksini diqqətinizə çatdırırıq:
1. Hədisdə Əbu Bəkrin ağlaması yoxdur. Bunu hardan uydurduğu çox qaranlıq bir məqamdır.
2. Təbii ki, "və sünnəm" əlavəsi.
Sələfi alimlərinin sənədi zəif olan və Əməvi məktəbi tərəfindən uydurulan "Allahın kitabı və sünnəm" hədisini ciddi cəhdlə qanuniləşdirmək istəkləri bitmək-tükənmək bitmir. Artıq neçənci dəfədir ki, bu rəvayəti "Səhih Müslim"ə istinad edirlər. Bir müddət sonra yeni "Səhih Müslim" nəşrlərində "və sünnəm" əlavəsini gördükdə insanlar təəccüblənməyəcək. İstədikləri də budur elə. Nə deyək? Allah arzularına çatdırmasın. Amin!
313news.net